Lev

Geruisloos beweeg ik me door het donker van deze ijskoude nacht naar de rand van onze gemeenschap en verberg me aan de rand van het bos. Ik hurk neer achter een grote struik en wacht een paar minuten, maar ik hoor niets anders dan de wind. Ik waag het erop en begeef me zo snel als ik kan naar de deur van de kleine hut die even verderop staat, open de deur en loop er naar binnen. Ik sluit de deur achter mij en trek mijn winterjas uit. Intussen kijk ik verlangend naar Natascha die al op mij ligt te wachten en ga naar haar toe terwijl ik me ontdoe van mijn bovenkleding. Als laatste trek ik mijn broek uit, stap bij haar in bed en kus haar hartstochtelijk.

‘Ik heb je gemist,’ zeg ik zacht, met mijn lippen langs de hare strelend. Dat ik de afgelopen feestdagen niet met haar kon doorbrengen, vond ik afschuwelijk. Maar het was juist Natascha geweest die erop had aangedrongen dat ik gewoon naar mijn familie zou gaan.

Als het aan mij had gelegen was ze al lang mijn vrouw geweest, maar mijn vader denkt daar heel anders over. Als zijn opvolger verwacht hij van mij dat ik zal trouwen met een volbloed. Een ongeschreven regel die ik ga breken, want ik ben er helemaal klaar mee. Dan volgt Nicholas hem maar op.

‘Trouw met me, Natascha.’

Haar lippen bevriezen. Vol ongeloof kijkt ze me aan met die schitterende hemelsblauwe ogen die ze van haar elfen moeder heeft geërfd. Net als haar engelachtige gezicht en haar lange, witblonde haar dat soms net zilver lijkt zodra de zon erop schijnt. Echter, haar vader is net als ik een weerwolf en dat maakt haar net zo goed een van ons, ook al is ze geen volbloed.

‘Maar…’

‘Als ik terugkom van mijn reis naar Borovitsji ga ik het hem vertellen.’

Er verschijnen tranen in haar ogen. Ze legt haar hand tegen mijn gezicht aan en met haar duim streelt ze teder mijn wang. ‘Je weet dat ik niets liever wil dan met je trouwen, Lev, alleen… Jij bent zijn opvolger, onze toekomstige alfa van wie wordt verwacht dat hij met een volbloed zal trouwen.

Ik schud mijn hoofd. ‘Nicholas volgt…’

‘We weten allebei dat hij geen optie is,’ onderbreekt Natascha me verdrietig.

‘Dat mijn jongere broer van een man houdt, betekent niet dat ik jou klakkeloos aan de kant moet schuiven vanwege die ouderwetse, idiote regel,’ grom ik en kus haar opnieuw. ‘Mijn vader accepteert ons huwelijk en anders slikt hij de consequenties maar.’ Ik sla mijn arm om haar middel en houd haar stevig tegen mij aan. ‘Genoeg over mijn ouwe,’ fluister ik bij haar oor. Ik draai haar zacht, maar dwingend op haar rug en bedek haar lichaam met het mijne. ‘Jij bent de enige vrouw voor mij, de toekomstige moeder van onze kinderen, als die ons gegund zijn.’

Terwijl mijn lippen langzaam afdalen richting het zuiden, liefkoos ik elk stukje van haar lichaam dat ik tegenkom. Haar heerlijke rondingen, eindigend bij het zachte vlees tussen haar dijen, waar zich vocht heeft verzameld bij haar opening. Ze is klaar voor mij.

Ik buig over haar heen, positioneer me en stoot diep in haar warmte die me perfect omsluit. Onze lippen vinden elkaar, onze lichamen bewegen als één. Genot stroomt als een rivier van vuur door mijn lichaam, verzamelt zich in mijn onderbuik en ik kom diep in haar klaar.